Rząd trogonów to 1 rodzina, 7 rodzajów i 43 gatunki ptaków.
Trogony to jaskrawo ubarwione, zwarte ptaki z krótkimi, zaokrąglonymi skrzydłami, szerokimi kwadratowymi ogonami oraz małymi nogami i stopami. Dzioby mają krótkie, grube i zakrzywione, z ząbkowanymi  krawędziami tnącymi) szerokim otwarciem, które pozwala trogonom chwytać i połykać zdobycz, która jest duża, wijąca się lub jedno i drugie.
Stopy trogonów wyróżniają się niewielkimi rozmiarami i względną słabością — ptaki nie są w stanie obracać się na gałęzi bez użycia skrzydeł.
Dorosłe samce trogonów należą do najjaśniej ubarwionych ptaków tropikalnych. Ich szczególnie miękkie, gęste upierzenie jest jaskrawo zielone, niebieskie lub fioletowe w górnej części ciała i klatce piersiowej, z żółtą, pomarańczową, różową lub czerwoną dolną częścią zapewniającą kontrast w kalejdoskopie.
Olśniewające upierzenie tej rodziny jest ekstremalne u kwezala herbowego (Pharomachrus mocinno), którego spektakularne pióra ogonowe mają do 65 cm długości.
Trogony żyją w Afryce, Azji i obu Amerykach. Większość gatunków występuje w tropikach, a bogactwo gatunków jest największe w neotropikach, gdzie 25 gatunków występuje od południowej Arizony po Brazylię. Kolumbia i Ekwador mają po kilkanaście gatunków lęgowych trogonów.
Trogony to zasadniczo ptaki leśne, czasami rozprzestrzeniające się z wilgotnych lasów do bardziej otwartych siedlisk. Większość zamieszkuje zacienione środkowe warstwy lasów tropikalnych i subtropikalnych.
Trogony spędzają większość czasu w bezruchu i milczeniu. Może to być po części strategia unikania uwagi drapieżników, równoważąca jasne ubarwienie ptaków. Główne okresy aktywności wczesnym rankiem i późnym popołudniem są przerywane krótkimi falującymi lotami po jedzeniu lub w obronie małych terytoriów.